Wereld Vrijheidsverklaring

Wij, ondergetekenden, zijn tegen de voorgestelde wijzigingen van de International Health Regulations (IHR), een poging om het equivalent voor de volksgezondheid van een “één-wereldregering” te implementeren in strijd met de onvervreemdbare rechten en soevereiniteit van individuele naties en burgers.


Verklaring van verzet tegen de voorgestelde amendementen in de Internationale Gezondheidsrgulering

Wij, ondergetekenden, verzetten ons tegen de voorgestelde wijzigingen in de bestaande Internationale Gezondheidsregeling (ihr) van de Wereldgezondheidsorganisatie (who) uit 2005 en staan pal voor het recht van alle mensen op gezondheidssoevereiniteit en zelfbeschikking.

De door de Verenigde Staten voorgestelde wijzigingen in de ihr zullen worden behandeld tijdens de 75ste Wereldgezondheidsvergadering, die op 22 mei 2022 begint. De voorgestelde wijzigingen scheppen echter een onduidelijkheid over de datum waarop ze van kracht worden, want in de voorgestelde wijzigingen staat uitdrukkelijk dat ze zes maanden na de datum van kennisgeving door de directeur-generaal van kracht worden, terwijl in de bestaande ihr staat dat wijzigingen 18 maanden na kennisgeving door de directeur-generaal van kracht worden.

Als deze wettelijk bindende wijzigingen worden aanvaard, treden ze in werking voor alle lidstaten, behalve voor die welke ze uitdrukkelijk verwerpen. Krachtens artikel 59 van de ihr wordt de facto goedkeuring verondersteld van alle lidstaten die de wijzigingen niet verwerpen of er geen voorbehoud bij maken.

Het bestaande ihr, dat in 2005 werd goedgekeurd, eerbiedigt de soevereiniteit van alle aangesloten naties. De voorgestelde wijzigingen zouden echter het gezag van de who om mondiale gezondheidsmandaten uit te voeren uitbreiden en codificeren, wat rechtstreeks indruist tegen de nationale soevereiniteit en de rechten van de burgers.

Deze amendementen proberen de autonomie van een natie weg te nemen in tijden van reële, veronderstelde of verwachte noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid, door de who eenzijdige macht te geven bij het beoordelen en vaststellen van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, en de who de bevoegdheid te geven beleid en reactie te dicteren.

Dit alles komt direct na de covid-19 crisis waarin de who alle facetten van de wereldwijde gezondheidsreactie op grove wijze misleidde door het aanmoedigen van economisch destructieve lockdowns, het onderdrukken van vroegtijdige preventieve behandelingen en het aanbevelen van interventies die veilig noch effectief bleken te zijn.

Onder het mom van gezondheidsvoorschriften zouden deze wijzigingen de who in staat stellen zich uitvoerende bestuursbevoegdheden over de lidstaten toe te eigenen en zo bestuursbevoegdheden toe te kennen aan ongekozen en onberekenbare bureaucraten.

Hieronder staan slechts enkele van de vele dubbelzinnige en verontrustende bepalingen in de amendementen die het Amerikaanse Department of Health and Human Services op 18 januari 2022 voorstelde.

Voorgestelde nieuwe tekst wordt onderstreept weergegeven, en voorgestelde schrapping van bestaande tekst worden als doorgestreepte tekst weergegeven, precies zoals ze in het voorstel staan. Alle andere tekst blijft ongewijzigd.

Artikel 5: Toezicht

NIEUW 5: De who ontwikkelt criteria voor vroegtijdige waarschuwing om het nationale, regionale of mondiale risico van een gebeurtenis met onbekende oorzaken of bronnen te evalueren en permanent bij te werken …

In de praktijk zou dit de who eenzijdig de bevoegdheid geven om een universeel systeem voor gezondheidstoezicht in te voeren, verstoken van publieke controle of doorzichtigheid, waardoor de mogelijkheid van gefabriceerde bronnen van pandemieën en andere noodsituaties openblijft.

Artikel 9, lid 1

De who kan rekening houden met meldingen uit andere bronnen dan kennisgevingen of raadplegingen en beoordeelt deze meldingen volgens de gevestigde epidemiologische beginselen en deelt vervolgens informatie over de gebeurtenis mee aan de lidstaat op wiens grondgebied de gebeurtenis zich zou hebben voorgedaan. Alvorens actie te ondernemen op basis van dergelijke meldingen, pleegt de who overleg met en tracht zij verificatie te verkrijgen van de lidstaat op wiens grondgebied de gebeurtenis zich zou hebben voorgedaan, overeenkomstig de in artikel 10 beschreven procedure.

Deze uitsnede uit artikel 9 maakt het overleg met de lidstaat tijdens een “vermeende” noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid overbodig, terwijl de who in een positie wordt gebracht waarin zij kan voorschrijven hoe een lidstaat binnen zijn eigen territoriale grenzen te werk moet gaan. Dit vormt een bedreiging voor de nationale soevereiniteit en zelfbeschikking.

Artikel 10, lid 4

Indien de lidstaat het aanbod tot samenwerking niet binnen 48 uur aanvaardt, moet kan de who, wanneer de omvang van het gevaar voor de volksgezondheid dit rechtvaardigt, onmiddellijk de informatie waarover zij beschikt met andere lidstaten delen, terwijl zij de betreffende lidstaat aanmoedigt het aanbod tot samenwerking van de who te aanvaarden, rekening houdend met de standpunten van de betrokken lidstaat.

Elke natie die de verklaring van de who afwijst, heeft slechts 48 uur de tijd om haar positie te heroverwegen en zich te schikken, of zij zal blootgesteld worden aan druk van andere naties en/of sancties van economische aard. Het standpunt van de getroffen natie wordt dan niet meer in overweging genomen.

Artikel 12, lid 2

Indien de directeur-generaal, op basis van een beoordeling uit hoofde van dit reglement, van oordeel is dat zich een mogelijke of daadwerkelijke noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang voordoet, stelt hij alle lidstaten hiervan in kennis en tracht hij overleg te plegen met de betreffende lidstaat … Indien de directeur-generaal vaststelt en de lidstaat het erover eens zijn dat de gebeurtenis een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang vormt, vraagt de directeur-generaal volgens de procedure van artikel 49 de mening van het krachtens artikel 48 ingestelde comité (hierna het “Noodcomité” genoemd) over passende tijdelijke aanbevelingen.

Artikel 12 creëert een nieuwe subcategorie van gezondheidsnoodsituaties die de directeur-generaal van de who de bevoegdheid geeft eenzijdig pandemieprotocollen in werking te stellen op basis van de loutere veronderstelling van een “potentiële” dreiging. De bepaling dat een land het eens moet zijn met de beoordeling van de directeur-generaal wordt geschrapt. Verre bureaucraten zouden de bevoegdheid krijgen om gezondheidsbeleid uit te vaardigen, niet alleen voor hele naties, maar bij uitbreiding ook voor individuen – ongeacht de wensen van de natie of de bevolking.

Nieuw hoofdstuk iv (artikel 53 bis-quater): Het Uitvoeringscomité

1. De lidstaten van dit verdrag richten een Uitvoeringscomité op dat verantwoordelijk is voor:

(a) het bestuderen van informatie die haar door de who en de lidstaten wordt voorgelegd met betrekking tot de naleving van de verplichtingen uit hoofde van dit reglement;

(b) toezichthouden op, advies geven over en/of bijstand verlenen aan aangelegenheden in verband met de naleving, teneinde de lidstaten te helpen bij het nakomen van de verplichtingen uit hoofde van dit reglement.

Een van de meest verraderlijke veranderingen van de ihr-wijzigingen is de oprichting van een “nalevingscomité” dat zal dienen als het administratieve en handhavingsmechanisme om ervoor te zorgen dat de lidstaten zich houden aan de who-noodrichtlijnen die betrekking hebben op infrastructuur, uitgaven, het verzamelen van informatie en de uitvoering van noodmaatregelen.

Samengevat zouden de wijzigingen in de ihr, naast andere veranderingen:

  • Intensivering van het toezicht op alle landen en hun burgers.
  • De WHO de bevoegdheid geven om andere lidstaten te vertellen wanneer een lidstaat niet rapporteert en strafmaatregelen te nemen.
  • De directeur-generaal van de WHO de bevoegdheid geven om met behulp van geheime bronnen te verklaren wanneer en waar zich een pandemie of “vermeende” noodsituatie voordoet.
  • Geef de directeur-generaal onbeperkte bevoegdheden om interventies vast te stellen en uit te voeren.
  • De WHO de mogelijkheid geven om in geval van een pandemie toegang te krijgen tot kapitaal en dit te mobiliseren.

Deze machtsgreep van de who, haar donoren en belanghebbenden betekent een directe aanval op de politieke en economische soevereiniteit van alle naties en hun burgers.

Door herhaaldelijk beleid te propageren dat over de hele wereld catastrofale economische, sociale, fysieke, emotionele en mentale schade heeft aangericht, heeft de who gefaald in haar opdracht als wereldwijde rentmeester van de volksgezondheid en kan haar niet worden toevertrouwd het beleid voor alle burgers van de wereld te bepalen.

Van belang is dat de who-immuniteit geniet voor elke vorm van rechtsvervolging, arrestatie en huiszoekingen in hun papieren, documenten en faciliteiten.

De who mag niet meer geld, macht of gezag krijgen en mag ook niet de gelegenheid krijgen om de gezondheidsagenda van de wereld verder te controleren of bioveiligheidsmaatregelen uit te voeren.

Wereldwijde overeenkomsten, tot stand gebracht door ongekozen, onberekenbare bureaucraten, mogen nooit een natie overheersen.

Het is van het grootste belang dat elke natie en elk gebied zijn soevereiniteit behoudt, vooral in tijden van crisis, zodat de hele wereldgemeenschap beschermd kan worden tegen een mondiaal gericht beleid dat vooral machtige financiële en ideologische belanghebbenden ten goede komt.

De ondergetekenden verzoeken respectvol dat alle naties en hun vertegenwoordigers dergelijke overeenkomsten verwerpen.

Wij verzetten ons met klem tegen de voorgestelde wijzigingen in de ihr die naties en hun burgers zouden verplichten zich te houden aan de dictaten van een onberekenbaar wereldomvattend orgaan.

Wij verzetten ons tegen elke betrokkenheid bij een verdrag, overeenkomst of ander juridisch mondiaal bindend document dat de soevereiniteit van een natie op het gebied van de volksgezondheid zou belemmeren.

Wij stellen dat naties en hun burgers het best in staat en toegerust zijn om beslissingen over gezondheid te nemen die passen bij hun gemeenschap.

Wij eisen dat de bevolking van elke natie zelf bepaalt hoe ze op gezondheidscrises reageert. Als wereldburgers verdedigen we de rechten, vrijheden en privacy van alle leden van de wereldgemeenschap door op te roepen tot verwerping van de wijzigingen in de ihr en van de poging van de who om de macht en het gezag over het gezondheidsbeleid van zijn rechtmatige plaats – thuis bij de mensen – te usurperen.

Op 18 mei 2022 werd deze verklaring geschreven en ondertekend door,

Leslie Manookian
Health Freedom Defense Fund